Door de hele Bijbel heen kiest, zegent en begunstigt God consequent degenen die zwak, klein of nederig zijn boven degenen die sterk, machtig of trots zijn. Hij verheft vaak de minst waarschijnlijke kandidaten - zoals de jongste, de minst significante in gestalte, of degenen die door de maatschappij worden veracht - om Zijn doelen te bereiken. Dit is te zien in Zijn keuze van Israël, niet vanwege hun grootte, maar vanwege Zijn liefde (Deuteronomium 7:7-8), en in Zijn keuze van David, de jongste van Jesse's zonen (1 Samuel 16:11-12). In het Nieuwe Testament gaat dit thema verder met Christus' leringen dat de zachtmoedigen, nederigen en degenen die de laatsten zijn, de eersten zullen zijn in Gods Koninkrijk (Mattheüs 5:5, Mattheüs 20:16). Gods kracht wordt vervolmaakt in menselijke zwakheid (2 Korintiërs 12:9-10), en Hij weerstaat de trotsen maar geeft genade aan de nederigen (Jakobus 4:6). God laat in essentie zien dat Zijn kracht en glorie het duidelijkst tot uiting komen in menselijke zwakheid, nederigheid en kleinheid.