Theologie als geloofsvertolking is het proefschrift waarmee de Nederlandse jezuiet Piet Schoonenberg (1911-1999) in 1948 promoveerde tot doctor in de godgeleerdheid. Het behandelde een problematiek die op dat ogenblik onder katholieke theologen bijzonder actueel was, nl. de verhouding tussen geloof en rede in de theologie. De discussies over deze kwestie onthulden een spanning tussen de traditionele, (neo)scholastieke theologie en theologen die hun discipline wilden vernieuwen door terug te grijpen op de bronnen van Schrift en Traditie en zich te laten inspireren door inzichten uit het contemporaine denken. Verschillende van deze auteurs, die Schoonenberg in zijn proefschrift met instemming besprak, ondervonden hierbij tegenkanting van de kerkelijke overheid. In 1950 werd de vaak als nouvelle theologie gebrandmerkte vernieuwing door paus Pius XII in de encycliek Humani generis veroordeeld. Deze omstandigheden hadden tot gevolg dat Schoonenberg van zijn orde-oversten het verbod kreeg zijn proefschrift te publiceren. Nu, zestig jaar na de promotie, verschijnt de tekst in de door Schoonenberg voor publicatie bewerkte versie (van ca. 1951). Theologie als geloofsvertolking geeft een indringende analyse van de theoretische en methodologische discussies die gevoerd werden op een kantelmoment in de katholieke theologiegeschiedenis. Tegelijk krijgt de lezer inzicht in de uitgangspunten van de latere theologie van Piet Schoonenberg, die in de jaren na het concilie uitgroeide tot een van de toonaangevende figuren in de Nederlandstalige theologie.