İkinci Peron Cumhuriyet döneminin ilk yıllarına ışık tutan tarihi ve felsefi bir roman. 1910'lı yıllarda Doğu Anadolu'dan Kafkasya'ya sürülen, Kurtuluş Şavaşı sonunda Kafkasya'dan tekrar önce Doğu Anadolu'ya oradan da Orta Anadolu'da küçük bir şehir ve kasabaya göç eden, üç kuşak bir ailenin başından geçen olayların, 1940'lı yıllarda modacı olmak isteyen bir genç kızın hayali uğruna verdiği mücadelenin ve efsanevi bir aşkın soluk kesici bir öyküsü.
Bittikten Sonra
—Bilmem İkinci Peronu okurken sen nasıl hissettin? Bana sorarsan, ara ara takılıp kaldım yaşadıklarını öğrendikçe. Ama kalemim hiç kurumadı 2010 Haziranından bugüne kadar. Bazı karakterleri sevdim bazılarına kızdım, bazılarına da güldüm. Arkadaşın Şaziment'i ben bile kıskandım ama sevdim de bir o kadar. Aklıyla, yüreğiyle büyüledi beni. Trendeki sohbetinize bayıldım. Bu arada Mustafa'ya ne oldu? Şaziment bir daha görebildi mi onu? Lale'ye çok üzüldüm ama elden ne gelir? Vedat'ı gördün mü bir daha? Ya Dilâra, o ne yaptı? Ne kadar güçlü bir karakteri varmış, her şeye rağmen seni yalnız bırakmadı. Amasya yakınında bir yere öğretmen tayin olacaktı—oldu mu? Mürüvvet evlenebildi mi? Ne çok istiyordu evlenmeyi. Piraye'nin başka çocuğu oldu mu, İffet ve Demet'ten sonra? Erkek çocuk istiyordu. Hasan'ı da merak ettim doğrusu. Gülten nasıl? Çocuğu oldu mu? Annen yaşıyor mu bu arada? Kalbinden rahatsızdı. Allah uzun ömür versin. Babanın yokluğuna alışabildin mi? Ya sen Tomris, sen ne yaptın? Evlendin mi? Çocuğun oldu mu? Kaç tane, neredeler, ne iş yapıyorlar? Her şeyden çok merak ediyorum, sonunda mutlu oldun mu Tomris, sevdin mi, sevildin mi hiç yürekten—arzu ettiğin kadar?