Niniejsza książka dotyczy różnorodności florystycznej i skladu roślinności grup funkcjonalnych w poludniowej części egipskiej Pustyni Wschodniej, które zostaly zbadane za pomocą czterech transektów (3 przecinających Pustynię Wschodnią i jeden wzdluż Morza Czerwonego). Transekty te obejmowaly (1) drogę Qena-Safaga, (2) drogę Idfu-Marsa Alam, (3) Asuan-Kharit-Gimal i (4) równinę przybrzeżną Morza Czerwonego. Lącznie odnotowano 94 gatunki roślin należące do 33 rodzin. Krzewy stanowily największą grupę funkcjonalną, podczas gdy wieloletnie ziola stanowily najmniejszą grupę. Zastosowanie techniki analizy skupień dostarczylo użytecznego narzędzia w klasyfikacji drzewostanów do wielu grup roślinności pokrywających się z ekologicznymi różnicami. Zależności między glebą a roślinnością oceniano zarówno za pomocą DCA, jak i CCA. Badanie reakcji grup funkcjonalnych (drzewa, krzewy, wieloletnie rośliny zielne i jednoroczne rośliny zielne) na zmienne glebowe wykazalo zmiany przestrzenne, które mogą wplywac na grupy funkcjonalne. (CCA) wykorzystano do wyjaśnienia reakcji badanych grup funkcjonalnych na ich środowisko. Wskaźniki różnorodności gatunkowej FG wykazaly istotne korelacje z gradientami gleby. Istniala korelacja między gruboziarnistym piaskiem a różnorodnością drzew.