Sepsa to niewlaściwa reakcja zapalna wywolana obecnością bakterii i/lub produktów bakteryjnych, takich jak lipopolisacharydy (LPS). Ciężka sepsa i wstrząs septyczny wiążą się ze śmiertelnością wynoszącą od 40 do 60 procent. Niewydolnośc oddechowa jest jednym z najczęstszych powiklań ciężkiej sepsy, występującym w prawie 80% przypadków. U okolo 40% pacjentów z sepsą rozwija się zespól ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), charakteryzujący się glównie zmienioną czynnością oddechową, pojawieniem się śródmiąższowego obrzęku pluc i odkladaniem się kolagenu w plucach. Chociaż u pacjentów z sepsą zwykle stosuje się uzupelnianie objętości, nie ma zgody co do objętości, jaką należy podawac, a obecnie zaleca się stosowanie malych objętości. W tym kontekście hipertoniczna sól fizjologiczna (7,5% NaCl, HS) zostala przedstawiona jako potencjalny środek terapeutyczny. W celu poszerzenia wiedzy na temat korzyści plynących ze stosowania soli hipertonicznej (HS) w sepsie, niniejsze badanie mialo na celu ocenę dzialania wczesnego i późnego leczenia roztworem hipertonicznym w plucach szczurów wywolanych sepsą przez lipopolisacharydy.