Verzamelde werken III (Garmond-Editie), Ideën, 1 t/m 447, waarin Multatuli, altijd op zoek naar waarheid, korte, soms een-regelige, soms langere kritische beschouwingen houdt over zaken als hoogmoed, genieën, de bijbel, mysteries, en weer terugkomt op de toestanden in Lebak, in Nederlands-Indië. Ook gebruikt hij sketches en dialogen om zijn ideeën naar voren te brengen. In deze bundel wordt Woutertje Pieterse (*De geschiedenis van Wouter Pieterse*) voor het eerst ten tonele gevoerd. Multatuli's schrijfstijl is levendig en direct, soms compact, dan weer 19e eeuws wijdlopig maar nooit saai. Eerste Idee: "Misschien is niets geheel waar, en zelfs dát niet.", typerend voor Douwes Dekkers stijl, provocerend, serieus en toch geestig. Eduard Douwes Dekker (1820-1887), Nederlands schrijver, bekend onder het pseudoniem Multatuli (Latijn voor 'ik heb veel gedragen'). Douwes Dekker was van 1840 tot 1856 koloniaal ambtenaar in Nederlands-Indië (Indonesië). Na een conflict met zijn superieuren keerde Douwes Dekker miskend en berooid terug naar Europa. Zijn bekendste werk, Max Havelaar (1860), is een felle aanklacht tegen misstanden onder het koloniaal bewind en de inlandse regenten. Later publiceerde hij Ideën, met daarin de roman Woutertje Pieterse, toneelstukken en vele brieven. Door zijn humor, stylistische capaciteiten en zijn sociaal engagement is Multatuli ook nu nog een veel en graag gelezen auteur.