در باره ی "ارزش زن" و "برگزاری جشن ها" و هم "جنگ های شاهنامه" از سوی دیگر داستان های آن مانند رستم و سهراب, سیاوش, زال و رودابه کتاب های بسیار نوشته شده. با پژوهشی که من انجام دادم در مورد پندهای شاهنامه جز مقالاتی چند, کتابی مشاهده نکردم.این کتاب گزینشی از پندهای آشکار فردوسی بزرگ و هم اندرزهای پنهان در سرودهای شاهنامه است. در خور نگرش است که انتخاب سرودهای پندآمیز از کتابی سراسر اندرز کار ساده ای نیست. این کتاب کوششی است در این راه و گامی است کوچک و کم بنیه. هفتصد پند آشکار از فردوسی بزرگ " و اندرزهای پنهان در دل سرودهای شاهنامه . هر پندشامل سه بخش است. نخست سرودهای پندآمیز گزینش شده, سپس معنا و چم آن به صورتی ساده و روان آورده شده و در باره ی آن گفتگو شده است.در طول نوشتن این کتاب, واژه واژه پندها و گفته های شیرین فردوسی بزرگ به جانم می نشست. مگر می شود هزار و اندی سال پیش مردی این چنین بیندیشد . به گونه ای هستی را درک کند که ارزش آن را جز آبادانی و دادگری و راستی و درستی نداند. راه سعادت و خوشبختی انسان را به روشنی درک کرده و شفاف بیان کند. و یا شایسته است که آخرین سرود در باره ی نگرش حکیم سخن به شاهنامه ی خود باشد. هر آن کس که دارد هش و رای و دین پس از مرگ بر من کند آفریندرود و هزاران آفرین بر روح و روان مردی چون تو فردوسی بزرگ! جوانی تو و اندیشه های بزرگت در کتابی نهفته است که پس از هزار سال جهان خواهان و تشنه ی آن است.