Wywodzący się ze starożytności, prawie dwa tysiące lat temu, dialog sokratejski był wykorzystywany jako prosty środek pozyskiwania informacji. Midwifery, czy też maieutyki, jak wówczas nazywano dialog sokratejski, kładły nacisk na fakty i rzeczowość. W międzyczasie jednak dialog sokratejski uległ zmianie. Nie służy już do zbierania informacji i otrzymała też nową nazwę. Zamiast tego, ta technika rozmowy jest obecnie stosowana w psychologii, gdy ludzie mają trudności z tworzeniem własnych opinii i podejmowaniem decyzji na ich podstawie. W wielu przypadkach dialog sokratejski jest jednym z ostatnich środków pomocy tym ludziom. W związku z tym technika ta jest obecnie włączona do psychologii ogólnej. Treść książki jest następująca: Jak jednak środek do zbierania informacji przekształcił się w interaktywny dialog, który miał prowadzić do wolności wyboru? Jak bardzo ta forma dialogu zmieniła się w ciągu ostatnich dwóch tysięcy lat i co właściwie ma z nią wspólnego pedagogika? Niniejsza książka ma na celu dać pierwszy wgląd w dokładnie te pytania i opisać, jak dialog sokratejski jest wykorzystywany w dzisiejszej psychoterapii w celu poprawy życia ludzi.